kamvol — <alm.> xüs. 1. Zərif daranmış. Kamvol yun. // Belə daranmış yundan hazırlanmış. Kamvol parça. 2. Belə yundan zərif parça hazırlayan. Kamvol kombinatı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əlcəx’ — I (Çənbərək, Basarkeçər, Naxçıvan, Ordubad, Tovuz) bax əlcək I. – Kərəntinin əlcəyi qırılıf, gərəx’ təzəsin düzəldim (Basarkeçər); – Kərəntinin əlcəyi boz söyütdən yaxşı olar (Çənbərək); – Əlcəx’ qapıda olar tutmağa (Naxçıvan); – Xış əlcəx’siz… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əlçim — I (Cəlilabad, Füzuli, Göyçay, Kürdəmir, Qarakilsə, Lənkəran, Masallı, Oğuz, Salyan, Yardımlı, Ucar) əl boyda təmiz daranmış yun. – Bir əlçim yun qırx əlli qram gələr (Ucar); – Əlçim düzəldir yığır üst üsdə, so:ra bir bir əyrir (Oğuz); – Əlçim əl… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
piltə — (Basarkeçər, Xocavənd, Qazax, Şəki, Tovuz) bir ovucun içi böyüklükdə daranmış yun. – Piltəni ver ə:rim cəhrədə (Basarkeçər) ◊ Piltə tutmax (Şəki) – yundan piltə düzəltmək. – Yünü tariyif piltə tutüylər, so:ra eyriylər (Şəki) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
rəki — I (Qax) daranmış əl boyda yun II (Qax) tütün qurudulan yer … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
süməx’ — (Ağcabədi, Basarkeçər, Borçalı, Xanlar, Xocavənd, Qafan, Qax, Qazax, Naxçıvan) 1. daranmış yun (Ağcabədi, Basarkeçər, Borçalı, Xanlar, Xocavənd, Qax) 2. yuyulub təmizlənməmiş çirkli yun (Qazax, Qafan, Naxçıvan). – Biz süməx’dən ip ə:ririx’… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bığ — is. 1. Kişilərin üst dodaqlarının üstündə qırxılmamış saxlanan tük topası. Gələn oğlanın nazik, qara bığları . . geriyə daranmış uzun saçlarına qısılmış balaca qulaqları vardı. M. Hüs.. Cuma əsgərlərdən birinin sallaq bığlarını görürdü. Ə. Ə.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gəzdirmək — f. 1. Birisinin əlindən tutaraq, ya qucağına götürərək, yaxud miniyə mindirərək, yaxud da yanınca özü ilə bərabər hərəkət etdirmək. Uşağı bağda gəzdirmək. Körpəni gəzdirmək. Uşaqları maşında, faytonda gəzdirmək. – <Əhmədi> lap körpəliyindən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
işıltılı — sif. İşıltısı olan, işıldayan, parıldayan. Rza bəy nədənsə hirslənib, geri daranmış və ortadan ikiyə bölünmüş işıltılı saçlarını qarışdırdı. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şüşə — is. 1. Kvarslı qumu əridib kimyəvi üsulla işləmək nəticəsində alınan sərt, şəffaf material. Şüşə istehsalı. Tutqun şüşə. Naxışlı şüşə. Şüşə zavodu. Şüşə kimi (tək) – 1) öz parıltısı, şəffaflığı və s. cəhətdən şüşəyə oxşayan (təşbehlərdə işlənir) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti